DNA بی‌نمود

یک دقیقه با علم | تمامی DNA درون یاخته در فرآیند همانندسازی شرکت می‌کند، اما وقتی نوبت به خواندن رمز DNA می‌رسد، یاخته تنها بخش‌هایی از DNA را خوانده و به باقی بخش‌های DNA بی‌اعتنا است. بخش‌های حاوی رمز DNA اگزون (exon) و بخش‌های فاقد رمز اینترون (intron) خوانده می‌شوند. اینترون‌ها در فواصل میان اگزون‌ها در طول DNA وجود دارند و طول‌شان متغیر است.

اینترون‌ها اغلب DNA بی‌نمود خوانده می‌شوند. ظاهر این نام حاکی از بی‌اهمیت بودن این بخش‌های DNA است؛ گویی تنها عملکردشان رونویسی به همراه اگزون‌ها است؛ اما عنوان علمی‌تر اینترون‌ها، DNA نارمزگذار (non-codin DNA) است؛ زیرا عملکرد حقیقی این قطعات، اگر این قطعات از DNA واقعا نقشی زیستی داشته باشند، بر ما پوشیده است. بر اساس جدیدترین تخمین‌ها ۹۰ درصد ژنوم ما را اینترون‌های نارمزگذار تشکیل می‌دهند؛  درصد اینترون‌های انسان بیش از جاندارانی ساده‌تر چون باکتری‌هاست؛ هر چند ژنوم پیاز، و نتیجتاً میزان DNA نانمودش، حدودا پنج برابر ژنوم انسان است؛ گرچه پیاز، جانداری ظاهرا ساده‌تر از انسان است. به این ترتیب نمی‌توان حجم و اندازه DNA را لزوما با موضوعاتی چون پیچیدگی یا تکامل‌یافتگی مرتبط دانست.