نظرتان درباره ماشین‌هایی که فکر می‌کنند چیست؟
دانیل دنت (D.Dennett)، استاد فلسفه دانشگاه تافتس
دانیل دنت ایده تکینگی (singularity)- آن لحظه سرنوشت‌ساز که توانایی‌های هوش مصنوعی از سازنده‌اش فراتر رود و بر جهان حاکم شود- را یک مم (meme) با ویژگی‌های یک افسانه شهری می‌داند و می‌نویسد «می‌دانستید اگر همزمان عطسه کنید، آروغ بزنید و باد معده از شما خارج شود، می‌میرید؟» او می‌گوید شاید فکر کنید پس از چند دهه هیاهو، تکینگی به یک شوخی تبدیل شده، اما برعکس به نظر می‌رسد بسیاری آن را جدی گرفته‌اند، مخصوصا اگر چند چهره مشهور- الان ماسک، استفن هاوکینگ و دیوید چالمرز و دیگران- هم وارد ماجرا شوند. به نظر دنت این هشدارهای دروغین حواس ما را از مساله‌ای مبرم پرت می‌کند و آن فاجعه‌ای قریب‌الوقوع است: اینکه ما پس از چند قرن تلاش و شناخت طبیعت، کنترل بسیاری از ابعاد سرنوشت‌مان را به عوامل هوشمندی سپرده‌ایم که نمی‌توانند فکر کنند- ماشین حساب، گوشی‌های هوشمند، دستگاه‌های نقشه‌خوان، سیستم خودکار تشخیص بیماری‌ها و مانند آنها. به عقیده او وابستگی مطلق به این ماشین‌ها می‌تواند توانایی‌های شناختی ما را تحلیل ببرد. هرچند دنت همه اینها را به توان پردازش داده‌ها و الگویابی ماشین‌ها مربوط می‌داند و تاکید می‌کند که آنها «نمی‌دانند» چه می‌کنند، اما معتقد است که وابستگی ما مثلا به اینترنت، ما را در خطری قرار می‌دهد که ممکن است یکی از همین روزها اتفاق بیفتد: وحشت عمومی و نابودی جامعه ظرف چند روز پس از نابودی اینترنت. به همین دلیل از نظر دنت خطر واقعی ماشین‌هایی نیستند که از ما باهوش‌ترند و کنترل سرنوشت ما را به دست می‌گیرند، بلکه همین ماشین‌های ناآگاهی هستند که ما خیلی بیش از لیاقت‌شان به آنها اعتماد داریم و خودمان را به دست‌شان سپرده‌ایم.